Miejskie Przedszkole Publiczne nr 3
w Bolesławcu
ul. Narcyzów 22, 59-700 Bolesławiec tel. 575 507 585
ul. Dolne Młyny 42A ,59-700 Bolesławiec,
tel. (75) 612 13 03
e-mail:mpp3@boleslawiec.eu
-
Statystyki
- Odwiedziny: 1405707
- Do końca roku: 318 dni
- Do wakacji: 131 dni
-
Kalendarium
Niedziela, 2025-02-16
Imieniny: Danuty, Daniela
Ćwiczenia usprawniające analizę i syntezę słuchową.
|
![]() ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE ANALIZĘ I SYNTEZĘ SŁUCHOWĄ
0 0 0 0 0 0 0 0 00 00 00
- k- o- t /kot/ - r- y- b- a /ryba/ - o- k- n- o /okno/
Ko.... Ba..... Ta...... i inne
d jak............. k jak............ m jak............
- smok - 0000 - mama - 0000 - oko – 000 - lalka - 00000 itp.
ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE FUNKCJE MOTORYCZNE
1. Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej:
2. Ćwiczenia sprawności manualnej:
a) rozmachowe · ćwiczenia wstępne: prosimy dziecko, aby naśladowało ruchy, które są potrzebne przy takich czynnościach jak: malowanie ścian, sufitu, zrywanie owoców, łapanie much oraz inne czynności wg pomysłu dorosłego, · zamalowywanie farbami dużych płaszczyzn (kartony, szary papier) ruchami poziomymi i pionowymi, · na dużym papierze rysowanie jednocześnie obiema rękoma dużych wzorów np motyl, dom, choinka, koło, serce. Albo wyścig rąk, który polega na tym, że rysujemy na tablicy kropkę, a dziecko ma trafić na nią z obu stron jednocześnie obiema rękoma. Która pierwsza dojdzie do mety ta wygrywa.
b) manualne (motoryka mała czyli usprawnienie dłoni, palców, nadgarstka) · zabawy z tasiemką, sznurkiem, sznurowadłem - przeplatanie przez otwory, - sznurowanie butów, - wiązanie supełków i rozplątywanie ich, - nawlekanie koralików na sznurki, żyłki, itp. · szycie po wyznaczonych liniach, punktach ( np., na papierze, kartonie, materiale), · cięcie nożyczkami z uwzględnieniem stopniowania trudności (cięcie po linii prostej, po falistej, wycinanie form geometrycznych, wycinanie konkretnych obrazków), · składanki papierowe (origami), · stemplowanie dowolnym materiałem (pieczątkami, paluszkami, korkiem, watą... wg pomysłu dorosłego), · tasowanie kart i ich układanie w dłoni lub gra np. w Piotrusia.
c) graficzne (usprawniają drobne ruchy ręki ułożonej w pozycji jak przy pisaniu) · układanie kompozycji z koralików wg podanego wzoru lub wg własnego pomysłu · kolorowanie obrazków, · kopiowanie obrazków przez kalkę, · wypełnianie określonych konturów kolorem za pomocą kresek pionowych i poziomych lub ukośnych, · rysowanie szlaczków literopodobnych w liniaturze zwiększonej lub na papierze zmywalnym, markerem na folii (wykorzystanie książeczek z serii „Bawię się i uczę”). · dowolne rysowanie kredkami, ołówkiem, farbami, itp. Szukamy misia
Pomoce: miś, lalka lub dowolna maskotka.
Na początku zabawy prowadząca chodzi z dziećmi po sali, nazywając znajdujące się meble (krzesło, stół, łóżeczko). Następnie pokazuje dzieciom misia (lalkę) i mówi, że go schowa. Podczas gdy dzieci odwróciły się do ściany, prowadząca chowa misia, ale tak, by był widoczny. Na sygnał prowadzącej zaczynają poszukiwania, a po odnalezieniu mówią, gdzie był miś, np. na krzesełku, pod stołem, za łóżeczkiem, obok lalki. Zabawę powtarzamy 3-4 razy. Do zabawy można powracać wielokrotnie i chowając misia zachęcać dzieci, aby używały pojęć np.: wysoko, nisko, na górze na dole, z lewej strony, z prawej strony półki itp. Nazywamy części ciała
Pomoce: duże lustro (powinna w nim być widoczna cała sylwetka dziecka). Przebieg zabawy: Dziecko stoi twarzą do lustra, a dorosły za dzieckiem: - Spójrz w lusterko i powiedz, co widzisz? - Pokaż, gdzie jest twoje oko...Teraz drugie... - Pokaż, gdzie masz nosek... policzki, brodę, uszy, gdzie jest twoje czoło? Należy zwrócić uwagę, żeby dziecko pokazywało to wszystko na sobie i w lustrzanym odbiciu w ten sposób oswajają się z własnym wizerunkiem. W podobny sposób trzeba obejrzeć i nazwać z dzieckiem odbicie wszystkich części ciała. Duże i małe
Pomoce: Po dwie zabawki tego samego rodzaju, wyraźnie różniące się wielkością (jedna mała, druga duża):lalka, piłki, misie, samochody, klocki itp. Dwa kosze-duży i mały.
Na zakończenie zaprasza dzieci do swobodnych zabaw z piłką.
Czy lalka jest podobna do ciebie? Pomoce: duża lalka Przebieg zabawy: Ustawiamy lalkę twarzą do dziecka i mówimy: - Pokaż, gdzie są lalki włosy... Ty masz włosy i lalka ma włosy... - Pokaż czoło lalki... Ty masz czoło i lalka ma czoło... I tak po kolei dziecko ogląda lalkę porównując ją ze swoim wizerunkiem i nazywając wyróżnione części ciała. Na zakończenie trzeba ustalić, czy lalka jest chłopcem, czy dziewczynką Literatura:
Książki ułatwiające reakcje empatyczne
Rozwijanie empatii przez czytanie dziecku książek, które pozwalają mu doświadczyć uczuć bohaterów. Wiek bez ograniczeń. Książki dają cudowną możliwość znalezienia się w świecie innych ludzi (z zachowaniem bezpieczeństwa dla własnej osoby). Wybierzecie takie, które mogą mieć cokolwiek wspólnego z życiem waszego dziecka, ale jednocześnie pozwalają na zastanowienie się nad losem innych.
Antena empatii
W uczeniu dziecka empatii pomoże nam specjalna antena zakładana na głowę. Wiek od 3 do 12 lat. Materiał: opaska na głowę, gruby drut i małe poliestrowe piłeczki. Robimy antenę empatii. Dwa grube kawałki drutu przyczepiamy jednym końcem do opaski, a na drugim mocujemy po jednej poliestrowej piłeczce. Udajemy razem z dzieckiem, że nasza antena potrafi wyłowić „sygnały uczuć” wysłane przez drugą osobę. Kiedy wasza pociecha zrani czyjeś uczucia, na przykład nie zechce podzielić się swymi zabawkami, niech założy antenę empatii i nastroi ją na emocje pokrzywdzonego dziecka. Zapytajcie, jakie informacje odebrała antena. Sami też ją zakładajcie, kiedy chcecie wczuć się w sytuację kogoś innego.
|