Miejskie Przedszkole Publiczne nr 3
w Bolesławcu

Zabawa z wierszem Juliana Tuwima pt.” Lokomotywa”

Fragmenty zaznaczone na czerwono naśladujemy , wymawiamy głośno lub z wysiłkiem, naśladujemy także odgłosy zwierząt, ludzi i przedmiotów jadących w wagonach.

Julian Tuwim – Lokomotywa

 

Stoi na stacji lokomotywa,

Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:(ocieramy pot z czoła)

Tłusta oliwa.

Stoi i sapie, dyszy i dmucha(dmuchamy z wysiłkiem),

Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:

Uch - jak gorąco!

Puff - jak gorąco!

Uff - jak gorąco!

Już ledwo sapie (uch), już ledwo zipie(ech),

A jeszcze palacz węgiel w nią sypie.( ziuuu!)

Wagony do niej podoczepiali

Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,

I pełno ludzi w każdym wagonie,( naśladujemy rozmowę pasażerów)

A w jednym krowy(muu), a w drugim konie,(i ha ha, parskamy)

A w trzecim siedzą same grubasy,

Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,(mlask,mlask)

A czwarty wagon pełen bananów,(mniam,mniam)

A w piątym stoi sześć fortepianów,(la la la, naśladujemy paluszkami grę na fortepianie)

W szóstym armata - o! jaka wielka!

Pod każdym kołem żelazna belka!(bum!-armata wystrzeliła)

W siódmym dębowe stoły i szafy,(stuk stuk)

W ósmym słoń(uuu), niedźwiedź(grrr) i dwie żyrafy,( pokazujemy dwie wysokie szyje żyraf za pomocą rąk)

W dziewiątym - same tuczone świnie,(kwi kwi, chrum chrum)

W dziesiątym - kufry, paki i skrzynie,( stuk stuk)

A tych wagonów jest ze czterdzieści,

Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.

Lecz choćby przyszło tysiąc atletów

I każdy zjadłby tysiąc kotletów,

I każdy nie wiem jak się wytężał,

To nie udźwigną, taki to ciężar.