Witamy Wszystkich serdecznie, jesteśmy z Was bardzo dumne, że tak pięknie wykonujecie wszystkie zadania, oby tak dalej. Jesteście superrr:)))

 

Temat: Żarówka

 

Zabawa przy muzyce

https://www.youtube.com/watch?v=e4VZOtbUv9s

Jedna noga druga noga stań na palcach (wyżej)
jedna noga, druga noga, teraz nogi skrzyżuj,
Na jednej nodze stań, na drugiej nodze stań
obróć się, tup, tup, tup
Na jednej nodze stań, na drugiej nodze stań
teraz figurę zrób.

Jedna ręka druga ręka...
jeden łokieć drugi łokieć....
jedno ucho, drugie ucho ...

 

 

Dzisiaj porozmawiamy o urządzeniu, dzięki któremu mamy światło. Porozmawiamy o ….. żarówce.

„Żarówka” Krzysztof Roguski

 

Gdy chcę – świeci, gdy chcę – gaśnie,

Tak żarówka działa właśnie.

Klik i klik! Tak się włącza bez ustanku,

A wciąż działa, wciąż bez szwanku.

I wtem… O mój Boże!

Chce zaświecić, a nie może!

Znowu klikam… lecz nic z tego...

Nie chce działać… lecz dlaczego?

Co się stało, że nie działa?

Czyżby też odpocząć chciała?

Znów spróbuję… nie, nic z tego...

Nie chce działać… lecz dlaczego?

Lepiej się zapytam taty,

On najlepiej zna się na tym!

Zerka… nikt tu cudu nie dokona,

Bo żarówka przepalona.

Więc co zrobić się powinno?...

Szybko zmienić ją na inną!

 

Rozmowa na temat wiersza:

- O czym był wiersz?

- Dlaczego żarówka przestała działać?

- Co zrobił tata?

- Jak kiedyś żyli ludzie bez żarówki? Czym oświetlali domy?

 

 

 

W jaki sposób ludzi radzili sobie bez prądu i żarówki?

Miliony lat minęły zanim człowiek wynalazł żarówkę i ją upowszechnił. Wcześniej posługiwano się oczywiście ogniem, w różnej formie i postaci.

Jak to się stało, że miliony lat temu pierwszy człowiek uzyskał iskrę, dzięki której zapłonęło ognisko? Początkowo ludzie utrzymywali ogień z naturalnych zapłonów. Jednak ogień ma tę właściwość, że gaśnie, dlatego poszukiwano sposobu na jego wzniecenie. Kontrolowany zapłon człowiek otrzymywał dzięki tarciu lub krzesaniu iskier powstających przy uderzaniu o siebie dwóch krzemieni. Dzięki powstałej iskrze mogło zapłonąć ognisko, które pozwalało na lepsze warunki życia. Ludzie mogli przygotowywać pieczone mięso. Żar i blask bijący z ogniska odstraszał dzikie zwierzęta oraz pozwalał się ogrzać. Dodatkowo ognisko stało się bezpiecznym miejscem, gdzie ludzie spęczali wspólnie czas.

Przez tysiące lat ludzie oświetlali swoje jaskinie blaskiem ogniska. Chcieli jednak także móc oświetlać nocny horyzont, zajrzeć w głębsze zakamarki jaskiń. Dlatego potrzeba przenoszenia i podtrzymania ognia dała początek łuczywu, czyli pierwszemu przenośnemu światłu. Wykonane było z suchej smolnej szczapy. Umieszczanie na końcu nasączonego tłuszczem mchu lub fragmentu skóry z włosiem dało początek prehistorycznej pochodni. Później zaczęto w ten tłuszcz wkładać skręcone liście, włosie, które dały początek knotu, a zarazem kagankowi.

Wraz z kolejnymi wiekami ulepszano formę kaganków, jak i pochodni. Zaczęto stosować wielowarstwowy oplot z włókien lnianych, bawełnianych lub pasów tkanin głęboko nasyconych substancjami łatwopalnymi, tj. olej, ropa naftowa, smoła. Pozwalało to na wydłużenie czasu świecenia i umożliwiało ponowne użycie pochodni po wygaszeniu.

Po jakimś czasie pojawiło się inne źródło światła – świeca. Do świec zaczęto stosować osłony szklane, które chroniły przez zdmuchiwaniem płomienia. W tamtym czasie oświetlano już nie tylko domy, ale i ulice, place i dziedzińce. Lampy olejne zaczęto wieszać na ścianach i sufitach.

Przełom w tradycyjnym oświetleniu nastąpił w 1792 roku, kiedy to Szkot William Murdoch zastosował do oświetlenia swojego domu lampę gazową. Jednak o wiele większym krokiem w przyszłość było wynalezienie lampy naftowej w 1853 roku przez Polaka - Ignacego Łukasiewicza.

Człowiek jednak nie poprzestał na lampie naftowej. W końcu 21 października 1879 roku rozbłysła pierwsza elektryczna żarówka, która świeciła przez kilkadziesiąt godzin wynaleziona przez Thomasa Edisona.

Droga, jaką przebyła ludzkość od pierwszej iskry do pierwszej żarówki, była długa i czasem wyboista. Umiejętność rozniecania ognia, roznieciła w ludziach chęć poszukiwania lepszych i nowszych źródeł oświetlenia. I tak jest do dziś, wciąż poszukujemy, ulepszamy, chcemy by dzisiejsze żarówki były co raz bardziej energooszczędne.

 

Żywioły ziemi - Światło dawniej i dziś

https://www.youtube.com/watch?v=IxTugsIy_Kw 

 

 

Dzięki światłu możemy się również świetnie bawić. Jak?

Rozwiążcie zagadkę ….

 

Chodzi za nami, gdy lampa świeci.

Nie lubi mroku ani nocy.

Pojawia się za nami w słoneczny dzień,

Już wiecie? To przecież jest....... CIEŃ

 

 

"Jak powstaje cień" - zabawa dydaktyczna o charakterze badawczym. Przed zabawą należy zaciemnić pomieszczenie. Rodzic świeci z wysoka na dziecko latarką co jakiś czas zmieniając kąt padania światła, a dziecko zmienia pozy obserwując jak zmienia się cień. Dziecko samo może sprawdzić powstawanie cienia, korzystając z różnych przedmiotów: duży miś, wieża z klocków.

"Co to jest cień" można również zobaczyć na filmie

 https://www.youtube.com/watch?v=RmoZYQNgRLM     

 

Zapraszamy do obejrzenia teatru cieni :

https://www.youtube.com/watch?v=gtiJ-fDePyM  

 

Teatr cieni Szubińskiego Domu Kultury - Czerwony Kapturek

https://www.youtube.com/watch?v=exBAHq2NWzI

 

i do zabawy w teatr cieni z rodzicami.

 

"Cień i ja" zabawa naśladowcza. Dziecko pokazuje wymyśloną pozę a rodzic jest cieniem i naśladuje, po chwili następuje zamiana ról.

"Odbicia lustrzane" - rozwijanie wyobraźni przestrzennej i geometrycznej. Dziecko obserwuje, bada odbijanie się różnych przedmiotów w lusterku, rozmawia o wnioskach z rodzicami. Może zestawić również dwa lub trzy lusterka pod różnymi kątami i badać jak wówczas będą wyglądały odbicia różnych przedmiotów np. książka otwarta na dowolnej stronie, napis (imię dziecka) do czytania globalnego, figury i bryły geometryczne (można użyć klocków).

„Teatrzyk papierowych kukiełek”– własnoręcznie zróbcie papierowe kukiełki: ze sztywnego papieru wytnijcie różne kształty np. domu, psa i księżyca, przyklejcie je do szaszłykowych patyków i gotowe. Oświetlone pacynki będą rzucać cienie na ścianę. Wystarczy podłożyć głosy i snuć wymyśloną przez siebie bajkę np. o księżycu, który pojawia się na niebie i rozmawia ze szczekającym przed domem pieskiem… Razem z dziećmi stwórzcie swoją niepowtarzalną historyjkę.

 

„Rysowanie cieni” _- przyczepcie do ściany kartkę i podświetlcie wybrany przedmiot tak, aby padał na nią jego cień. Następnie wystarczy wziąć ołówek i obrysować pojawiający się kształt. Taki rysunek można później pokolorować albo wyciąć. Odrysowane cienie nie zawsze wychodzą idealnie, możecie więc uruchomić wyobraźnię i dodając co nieco od siebie tworzyć nowe obrazy. A potem bawcie się w wymyślanie, co jest na powstałym w ten sposób rysunku.

 

 

Pozdrawiamy i życzymy udanego dnia

Pani Agnieszka i Pani Iwonka